dit was voorbestemd..

dit was voorbestemd, dat je terug bij mij zou komen, want dit is pure liefde. Ik weet dat je bang bent dat ik zeg dat ik wil wachten.. want dit is pure liefde.

De maan schijnt voor ons, het licht verbind onze harten. De regen valt, me tranen zijn op.
M'n hart is gestopt sinds de dag dat je bent verdwenen uit me leven. Ik ben gestorven van binnen, maar ik leef nog steeds voor jou. Alle gedachtes die steeds rond spoken in me hoofd verblinden me, al die liefde heeft me verblind.
Het is nog niet voorbij in mijn ogen, de waarheid zal nooit liegen, maar de ware heeft gelogen. Ik wil met jou de bloemen zien opkomen, samen in de zon liggen, kijken hoe de bladeren van de bomen vallen, hand in hand door de sneeuw lopen.
En dat elk jaar opnieuw tot mijn ogen sluiten.
En we hebben dit al tijd gegeven, te veel want ik ben kapot van binnen. De tijd dood. Ik wil geen tijd kennen, ik wil samen met jou zijn, dat is wat ik wil kennen, en wat ik ken.
ik wil weer in slaapvallen met jou.. elke nacht.. en alles en iedereen vergeten. Alleen jij kan dat.
Je hoort nog steeds bij me, voor altijd, dus kom terug.